وقتی کسی حلش بده بهش نگید

ای بابا اینم می گذره ،

نگید درست میشه ،

نخواهید با جوک های مسخره بخندونینش ،

نمی خواد بخنده ، خنده اش نمی یاد . غصه داره می فهمین ؟ غصه !

براش از فلسفه ی زندگی حرف نزنین.

از انرژی مثبت و مثبت باش و به چیزهایی که داری فکر کن حرف نزنید.

حتی سعی نکنین نشون بدین که حالتون از اون بدتره.

از تجربیات بدتر خودتون یا اطرافیانتون نگین.

وقتی کسی ناراحته اصلا این شما نیستید که باید حرف بزنین.

شما در حقیقت باید حرف نزنید.

باید دستش را بگیرید. بغلش کنید . تو چشم هاش نگاه کنید.

براش چای بریزید.

براش چیزی که دوست داره بریزید یا بپزید . بذارید جلوش بعد حرف نزنید. بذارید اون حرف بزنه و فقط گوش کنید.

هی فکر نکنید باید نظریه صادر کنید و نصیحت کنید.

فکر نکنید اگر حرف نزنید اتفاق بدی می افته.

شما جای اون آدم نیستید.

شما از بدو تولد جای اون زندگی نکردید.

پس نظریه و حرفاتون به درد خودتون می خوره.

بله ! دستش رو بگیرید. بغلش کنید. سکوت کنید.

اگه دلش خواست خودش حرف می زنه.

حتی اصرار نکنید که باهاتون حرف بزنه.

فقط بهش فرصت بدین!